بررسی تأثیر آموزش از طریق سرویس پیام کوتاه تلفن همراه بر خودکارآمدی و هموگلوبین a۱c بیماران مبتلا به دیابت نوع دو

زمینه و هدف: آموزش مبتنی بر تلفن همراه به عنوان اساسی ترین شکل طرح سلامت الکترونیک می تواند یک جنبۀ مهم و با ارزش برای ارایۀ خدمات بهداشتی و درمانی محسوب گردد؛ بنابراین در این پژوهش، تأثیر آموزش از طریق سرویس پیام کوتاه تلفن همراه بر میزان هموگلوبین a1c و خودکارآمدی بیماران دیابتی نوع دو مورد مطالعه قرار گرفت. روش بررسی: این پژوهش، از نوع کارآزمایی بالینی تصادفی سازی شده بود که در آن 81 نفر از بین مبتلایان به دیابت نوع دو بر اساس معیارهای ورود به مطالعه انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش )43(n= و شاهد )38(n= تقسیم شدند و پیام های آموزشی- بهداشتی برای بیماران گروه آزمایش ارسال گردید. اطلاعات در بدو ورود نمونه ها به مطالعه و سه ماه پس از مداخلۀ آموزشی گردآوری شد و به وسیلۀ نرم افزار 17 spss و آزمون های آماری تی مستقل، تست دقیق فیشر و تحلیل کوواریانس در سطح معنی داری 05/0 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: اختلاف آماری معنی داری بین دو گروه آزمایش و شاهد از لحاظ متغیرهای هموگلوبین a1c (001/0>p) و خودکارآمدی (024/0p=) قبل و بعد از مطالعه مشاهده شد. نتیجه گیری: یافته های پژوهش نشان دهندۀ تأثیر مطلوب مداخلۀ آموزشی با استفاده از قابلیت های تلفن همراه بود. بنابراین کاربرد فن آوری های رایانه ای در عرصۀ ارایۀ خدمات سلامت و مدیریت صحیح آن از طریق تغییر رفتار مردم و خود مراقبتی، می تواند روند رو به رشدی را در زمینۀ پیشگیری، درمان و آموزش پزشکی در برداشته باشد.